دنیای خاطره‌سازی‌ها تمام شده
هنوز نسل ما آهنگهای نوستالوژیک از گوگوش، شهرام‌ها، ابی، معین و… گرفته تا حاج صادق آهنگران و کویتی پور را ببشتر به خاطر دارد تا موسیقی نسل جدید را
می‌دانی چرا؟
چون همین امروز و همین حالا از دنیای پرتنوع موزیکها در اپلیکیشن‌ها که بگذریم، هر ابزار دیجیتالی پر است از صدها و شاید چندهزار موزیک جدید، رسانه و ارتباطات قدرت تصمیم را از ما گرفت، گذشت زمانی که دارایی ما چند نوار کاست و در بهترین حالت یک واکمن بود، دنیای دیجیتال به ما دریای فرصت‌ها را بخشید، دریایی پر و رنگارنگ، دنیای انتخاب‌ها، قبل از آنکه موزیکی را برای بار دوم مرور کنیم، تشنه‌ی شنیدن موزیک بعدی هستیم و اینگونه شد که هنوز ما با خاطرات گذشته زندگی می‌کنیم،
عصر جدید، عصر خاطره‌سازی نیست، عصر خاطره‌بازی است. خاطرات کوتاهی را خلق می‌کنیم، چند روزی دست به دست می‌کنیم و تمام!
دوره‌ی ما فارغ از اسطوره و مردان بزرگ، عشق‌های شورانگیز و خاطرات ژرف خواهد شد، حافظه‌های دیجیتالی ما هنگامی که فرمت می‌شوند، خاطرات ما هم از بین می‌رود، تمام صندوقچه‌ی حافظه‌مان را به دنیای دیجیتال سپردیم و تمام.
واقع‌بین باشیم و از دنیای امروزی، خواهش دیروزی نداشته باشیم، آدم‌های خاطره‌ساز جا مانده در قرن ۲۱ تنها به درد موزه‌های باستان شناسی می‌خورند. ایستاده در دنیای پر تلاطم و شتابان