چه کسی امیر را کشت؟ فیلمی خوش ساخت با بازی‌های خوب و داستانی جالب است. مسیر فیلمنامه را خیلی دوست دارم، دیالوگ‌های جذابی داره، چون در این زمینه تخصص ندارم ترجیح میدم زیاده‌گویی نکنم، ولی پیشنهاد میکنم فیلم را ببینید.

ترجیحا از خلاصه‌ی فیلم در اینجا بیان نمی‌شود!

جهت افزایش جذابیت احتمالی بازیگران این فیلم:

خسرو شکیبایی، نیکی کریمی، محمدرضا شریفی نیا، امین حیایی، مهناز افشار، آتیلا پسیانی، علی مصفا، الناز شاکر دوست

قسمتی از نقد سید آریا قریشی را اینجا میگذارم:

چه کسی امیر را کشت تجربه ای جدید در سینمای ایران به شمار می رود. در سینمایی مثل سینمای ایران که عادت به کلیشه سازی دارد، حضور چنین فیلمی عجیب و البته خوشحال کننده به شمار می رود. به خصوص اینکه ظاهر این فیلم تجاری به نظر می رسد.طرح کلی فیلم و فهرست بازیگرانش، ممکن است باعث شود تماشاگری که چیز زیادی از این فیلم نمی داند، بعد از دیدن فیلم غافلگیر شود و حتی از آن ابراز انزجار کند. البته کرم پور الگوی کلی داستان گویی کلاسیک را حفظ می کند: شروع آرام، معرفی تدریجی شخصیت ها، پیشروی داستان، اوج گیری، باز شدن گره ها و پایان. ولی کرم پور سعی می کند در چهارچوب این الگوی داستان گویی قدیمی، شیوه ی روایت نویی را در نظر بگیرد و نتیجه فیلمی است که اگرچه نمی توان آن را فیلم چندان قدری به حساب آورد، ولی فیلم بسیار ارزشمندی به شمار می رود و همین هم در سینمای ایران غنیمتی است. چه کسی امیر را کشت را از دو جنبه می توان بررسی کرد: ساختار و درون مایه.

مهدی کرم پور در این فیلم سعی کرده با استفاده از بازیگران مطرح و تقطیع روایت ها، فیلم را از حالت خشک و تک بعدی خارج کند. البته تقطیع روایت برای چنین فیلمی اجتناب ناپذیر است. ولی کرم پور این کار را بیش از حد معمول انجام می دهد و سعی می کند به این طریق تماشاگر را به فکر وادار کند.

و اما درون مایه ی این فیلم که موضوع اصلی بحث ما هم هست:

بدون شک چه کسی امیر را کشت یک فیلم تحلیل شخصیت و هدف کارگردان،نقد جامعه است. بنابراین هر شخصیتی را از یک قشر جامعه انتخاب کرده است: دکتر کامبیز مطلق(شریفی نیا)، روانکاو خانوادگی امیر، یک آدم چشم چران عاشق فروید. حمید(حیایی) یک جوان تحصیلکرده ی طبقه ی متوسط. رضا(پسیانی)، یک آدم لات پرخور! زیبا(کریمی) نماینده ی قشر شبه روشنفکر. اکبر(شکیبایی)، یک بازاری جاهل مسلک و سنتی که در محل کارش قلیان می کشد! مرجان(افشار)، یک زن کاملاً خرافاتی و سنتی با ظاهری مدرن و عسل(شاکردوست) نماینده ی نسل سوم. یکی از عللی که کرم پور از بازیگران بزرگی در فیلمش استفاده کرده، این است که در چنین نقش هایی، حتی کوچکترین حرکات دست هم در دید تماشاگر نسبت به شخصیت تاثیر دارد و کنترل کامل نقش از هرکسی بر نمی آید.

لینک دانلود فیلم را اینجا میگذارم که خیلی دنبالش نگردین

دانلود پارت ۱

دانلود پارت ۲